Benjamin

Eg har jo fått meg nytt syskenbarn for ei stund sidan, men har ikkje lagt ut bilete av han endå, men no har eg vore i barnedåp for nokre veker sidan, og då tok eg mange! Eg var fadder, og er veldig stolt av det! Eg føler at eg er tanta hans, men må nok berre nøya meg med å være syskenbarn:) Trur kanskje det ville blitt forvirring om eg hadde lært han opp til å kalla meg tante Åshild... Kanskje berre meg, men...

Uansett, her er nokre bilete av fadderbarnet mitt, med rosa tutt... Men berre dei to fyrste vekene eller noko då:)

Han og eg har ein alvorleg og djup samtale på det eine biletet. Stolte foreldre med Eivind, som døypte Benjamin. Og på bildet av berre Benjamin må det seiast at eg har kledd han. Naturtalent....

God Jul!

Han skal vera stor og kallast Son til Den høgste. Herren Gud skal gje han kongsstolen til David, far hans. Han skal vera konge over Jakobs hus til evig tid, og det skal ikkje vera ende på kongedømet hans. Luk 1, 32-33

I dag er det fødd dykk ein frelsar i Davids by. Han er Messias, Herren. Luk. 2, 11

For eit barn er oss født, ein son er oss gjeven. Herreveldet kviler på hans aksler, og han skal kallast: Underfull Rådgjevar, Veldig Gud, Evig Far, Fredsfyrste. Jes 9, 2

Mens me ventar på jul

Eg hadde min fyrste sjukedag i dag. Vakna med migrene-symptomer, men prøvde likevel å stå opp. Då eg kjende at eg ikkje var i form i det heile tatt, måtte eg berre ringje jobb og sei korleis det var. Eg liker ikkje å ringje slik, men nokon gonger må ein berre. Gå på jobb med hovudverk er jo noko ein klarer, men migrene-symptom er hakket verre. Eg såg ikkje syn på å spy framføre elevane, og det trur heller ikkje elevane hadde satt pris på...

Så no ligg eg i senga mi med sånn ein ting på augo, slik dei har på film når dei skal sova. Berre at det er to hol til augo i denne, og den er fylt med noko kaldt. Har du vondt i hovudetet ofte, må du kjøpe den. Lyset frå dataskjermen er eigentlig meir enn eg orkar, men kva gjer ein ikkje for lesarane sine...? Over og ut

O jul med din glede

Eg blei overlukkeleg då eg såg kva julekalederen på TV2 er i år! Endeleg er dei attende!

I tillegg skal jo Asbjørn Brekke ha sin eigen julekalender på TVNorge. Han er jo berre herleg! Eller skal eg seia "bærre lækker..."? Håpar berre ikkje dei to krasjar, då må eg finna på ein reserveplan. Eller finna fram VHS-filmen med The Julekalender, men det er jo ikkje det same...

Chili

Ok, eg skulle laga kyllingsuppe til foreninga i dag. Der skulle det vera chili. Og ikkje berre ein. Neida, 4 stk. Eg var flink jente og hakka alle saman, og passa godt på å ikkje gni meg i augo. Men etter ei stund merka eg ei svak svie på framsida av fingane. Eg tenkte berre at det var varmen frå gryta som svei. Men utover kvelden, var dette uuthaldeleg! Eg måtte sitja med fingrane i kaldt vatn heile kvelden, og det kjennes ut som om du har brent deg enormt på kokande vatn eller liknande. No er det ikkje lenger vondt i heile fingrane, men berre på fingertuppane. Men det svir noko heilt ekstremt!! Eg treng tips til korleis eg kan lindra dette. Korleis skal eg koma meg gjennom natta når det kjennes ut som om at fingrane står i brann? HJELP MEG!

Oj, sjå på det!

Etter ein laaaaang pause, har no skrivekløa tatt meg igjen! Eg har vore på IKT-kurs i Oslo måndag og tysdag denne veka, og då blei eg litt inspirert til å skriva litt meir blogg. Så me gjer eit nytt forsøk på å halda bloggen i live. Mykje mogleg at eg har mista alle lesarane mine, men eg håpar ikkje det.

Mykje har skjedd sidan august, og om du trur eg skal skriva kva som har skjedd, kan du berre tru om att. Det gidd eg ikkje. Men eg kan fortelja om kva eg har gjort i dag/natt. Vakna kl. 03.00, ca, og gjekk på do. Mistanke om matforgifting slo meg. Gjekk og la meg att. Våkna kl. 06.00, ca, og gjekk på do. Igjen. Mistanken om at Rica hotel på Gardermoen har gitt meg mat magen ikkje er van med, blei forsterka. Og slik fortsatte det eigentleg til... ja, no...

Bilen var på EU-kontroll, og som forventa var dedt ting som måtte fiksas. For det meste lys. Dessutan lekk det så mykje vatn inn i bilen, frå kven-veit-kor, at eg snart kan ha basseng i bagasjerommet. Nokon som vil bada? Nei?

Elles er det forening i morgon, og det gler eg meg til! OG, det var nesten som eg gløymde å sei det, eg har begynt på gitarkurs. Korleis det går, blir spanande å sjå...

Resirkulering

Sjekk denne tøffe posen! Eg var på "midt på nåttå" på Klepp for ca ei veke sidan. Då hadde alle butikkane ope til midnatt, det var boder i gatene og tivoli og sirkus og alt som høyrer til Finnøydagane. Eg og Merete vandra rundt, og på Jærhagen var me innom ein fantastisk butikk med lys og alle sånne ting. Det var der eg fekk denne steinkule posen! Eg blei så facinert av at posen er laga av avispapir! Trur jammen meg det skal bli mi nye veske!

Frustrasjonen brer seg

Sukk, altså!

Kattungar er ikkje berre lett skal eg seia deg (du som evt. måtte lesa dette). Dei høpp og spring og går og (ikkje minst) tiss over alt! Eg er møkklei av å passa på at dører er lukka og at dei kjem seg på do. Det er ikkje noko særleg å tørka opp kattetiss kvar dag. Ikkje luktar det spesielt godt heller... Så no kjenner eg at Ronja definitivt skal steriliseras, kosta kva det kosta vil. Når eg kom heim i dag måtte eg rett og slett berre ta vaskebøtta fram og vaska heile leiligheten, for andre gong på ei veke... Og ikkje nok med det: Ronja drog inn ein LEVANDE fugl i dag. Eg høyrde plutseleg vingeslag og fugleskrik inne, og fann ut at det var under senga. Eg blei rett og slett så redd (veit ikkje for kva eller kvifor, men...) at eg berre måtte springja inn i ståva og lukka døra etter meg. Men så måtte eg berre ta mot til meg og få fuglen ut sjølv, og eg var veldig flink som klarte det.

Elles begynte eg på jobb att denne veka. Det er ikkje frustrerande, eigentleg ganske kjekt. Men det var nokså tungt å stå opp "midt på natta" etter ein god og lang ferie. Så i staden for å bråvakna kl. 07.00, som eg hadde stilt vekkjarklokka på, vakna eg like så greit 04.30. Aaaaah, utkvilt... Fekk ikkje sova lenger heller, så då låg eg berre i senga og slappa av til klokka blei 07.10 ca. I dag har eg rydda til pultar i klasserommet, fått meg kateter (jippi!!), funne fram bøkene til elevane og lagt planar for korleis eg vil ha det. Eg gleder meg!

Men ein annan ting som skapar litt frustrasjon i sinnet mitt, er TV-benken min. Kjøpte i går, satte isaman, men så.... NEI! Korkje (hehe) DVD/VHS spelaren eller forsterkaren min passa inn i hyllene. Urutinert av meg å ikkje tenkja på det, men ARG så irritert eg vart då eg fann ut at det ikkje gjekk. Høgtalarane passa heller ikkje inn i hyllene! Men det var for så vidt greit, eg skulle jo ha dei på sida av fjernsynet. MEN i og med at spelaren og forsterkaren ikkje passa, må dei stå på sida av fjernsynet! Kva er det Donald seier når han vert skikkeleg sint? Aaaarrrrrggggg?

Takk og pris for småbrør med sag, seier eg berre...

Du ville ha kattunge, ja? Værsågod, berre forsyn deg.

No har eg lagt ut annonse på finn av kattungane. Håpar dei finn seg nye eigarar alle saman. Vil du ha? Kjenner du nokon som vil ha? Kjenner du nokon som kjenner nokon som vil ha? Kjenner du nokon som kjenner nokon som kjenner nokon som vil ha? Og så vidare.... Ring meg om du kjenner nokon som kjenner nokon osv.....

Her ser du annonsa.

Flinke Åshild

Eg har vore så flink! Baksida av rekkehuset, som eigentleg er hovudinngongen, kunne me nesten kalla for ein jungel, i alle fall eit aboret. Det var så mykje ugrass i singelen at det såg nesten ut som om me prøvde å så plen. Så de kan jo tenkja dykk korleis det såg ut. Nettopp, det gjorde ikkje det, såg ut altså. Så eg fekk ein trang til å gjera noko ettersom me ikkje kan gjera meir i kjellaren på ei stund. Eg ut. Røska opp ugras etter ugras. Og eg tok ikkje berre min del av området, ånei! Eg tok like godt for meg heile baksida, med nokre få unntak. Det skal eg ta seinare.

Som om ikkje dèt var nok. Eg reiste heim tidleg fredag morgon for å sjå etter i drivhuset, slik at mamma og pappa kunne reisa på hyttetur. Og eg er aleine i huset, så eg tok med meg Will and Grace i fare for å keia meg. OG ikkje nok med det! Eg har bada! I sjøen! Greit nok, det er 26 grader ute, og sjøen var pisselunka, men eg er på nippet til å vera like pinglete som pappa når det gjeld bading. Skal helst vere 20 grader i vatnet. Fekk med meg bølgene frå 2 hurtigbåtar på den lille dukkerten eg hadde, så det var jo max utbytte:) No får me berre håpa at det ikkje går like gale som for 2 år sidan når eg skulle passa drivhuset.
Sjå Pannekakehuset for den historia. Overskrifta er BURN!

Flogefest på Costa del Voll

No er det høgsesong for flogene på Voll. Same kvar ein snur seg er det minst 3 floger. Floger er eit anna ord for byassane sine "fluer", berre så det vart sagt. Det er ikkje berre hjå meg det er floger, nei hjå alle her på Costa del Voll, som me har valgt å kalla sameiet vårt. I går tok Morten (min bror) seg ein tur med flogesmekkaren i ståva, og han fann heile 30 floger og to vepsar. Han samla dei fint i ein haug og ropa Ronja ut til snack-time. Ho glefsa i seg 29 av flogene, då var ho mett...

Elles har eg byrja på å laga rom i kjellaren. Til no held me på med gong og kjellarståve/gjesterom. Til mi store gleda var eit av romma i kjellaren kledd med panel, så då har eg plutseleg eit kontor klart også. Morten gjer det meste av arbeidet, men eg har lært meg å måla 60 cm, skru i skruar på gipsplater og eg har blitt svært god på å bæra ting og halda ting:) Så no gler eg meg til det vert ferdig. Her får de nokre før-bilete, så får de prøva å halda spenninga nede før etter-bileta kjem:)

Kva skal borna heite?

Å finna namn til kattar er nok ikkje mi oppgåve i livet... Eg treng hjelp. Eg er ikkje heilt sikker på kjønn enno, så berre hiv ut så mange forslag du kan. Beste forslaget, etter mi meining, vinn. Katten vert då heitande det til nokon kjem og hentar den eller at nokon evt... hysj...drep dei....

Kun seriøse forslag vert teke opp til vurdering. På førehand takk!

Kattungane

Ein stk gravid Ronja


Ronja med pusane sine
Ein dag gamle

Familien har auka!

Endeleg!! No har eg gått her å venta i dagevis, for ikkje å seia vekevis, på at kattungane skal koma. No er dei endeleg her, tre stk. Ronja skreik og bar seg på laurdagskvelden, og føda i fødekassen eg har laga. Ho hadde eigentleg tenkt å føda på ei av buksene mine, men det var eg ikkje heilt einig i, så eg flytta ho. Då kjende eg at vatnet var gått (hvis det gjer det på kattar...?), og inn i fødekassa med ho. Så no er familien auka med.... kor mange prosent? Meg og tal veit de....:)

Eg reknar med at de ikkje vil sjå bilete av den ekle fødekassa, så bilete kjem seinare.

Update

No har eg vore treg med oppdateringane, eg veit det.... Men det har skjedd så mykje denne veka, travelt med ferie!

Fredag fekk eg besøk av Hilde, ho skulle vera heile helga og eg gleda meg stort til besøket. Me hadde ein tur i byen og på kvadrat. Me fann ut at me ville sjå film på kvelden, og skal ein sjå film, må ein ha snop. Hilde fekk sightseeing på Klepp, og ikkje minst Borestranda. Ho foreslo at me berre skulle kjenna om vatnet var iskaldt så det gjorde me. Vatnet var ikkje så gale etter ei stund, og eg vassa lenger og lenger ut med bølgene. Det endte som det måtte: me var kliss våte frå topp til tå, og kleda er ennå ikkje turre. No forstår eg mamma sin frustrasjon då eg kom heim med våte klede kvar dag på ungd.skulen ein periode... Tips: sånn nettbank-brikke med kode tåler ikkje vatn, så veit du det....

Laurdag visste me ikkje heilt kva me skulle finna på, men Rogaland har jo så mykje å by på blandt anna Kongeparken. Eg har vore der kanskje 2 gonger sidan ungdomsskulen, så det va kome mykje nytt. Sist gong eg var der var for 5 år sidan og allereie sidan det var det kome mykje nytt. Eg trudde eg skulle dø (heilt seriøst) i to av "karusellane". Hilde sa at eg sperra opp augene og såg livredd ut i ein berg-og-dalbane. Eg sat berre heilt stiv og håpa turen snart skulle ta slutt. Eg sa ikkje eit ord, utruleg nok. Når me sat på bakken og såg på andre som tog denne "høydeskrekken", som den heiter, såg den ikkje skummel ut i det heile. Men når me kom opp.... Ojojoj, aldri meir! Eg trur det er ein av topp 10-skalaen av kor redd eg har vore. Dagen i parken avslutta heldigvis godt med ein heilt ufarleg rutsje-ting.... Elles trur eg kanskje ikkje eg hadde nærma meg Ålgård meir.

No har Hilde reist, og eg sit att åleine. Men eg har jo katten då....

22. juni, ein stor dag i historien

Viktige hendelsar sette i gong 22. juni:

• Tyskland invaderer Sovjetunionen


• Kong Håkon og Dronning Maud krones i Nidarosdommen (difor har Maud navnedag 22. juni)


• Statens petreleumsfond blir oppretta (!!!)


• National Treasure har release på DVD


• Sprangereidkanalen blei opna for båttrafikk


• Ferja mellom Talgje og Rennesøy hadde sin fyrste avgang

Viktige folk som er fødde 22. juni:

• Meryl Streep


• Henrik Mestad


• Sigurd Sollien


• Kim Kolstad (Jens August Anker-Hansen)


• Åshild Østebø

HURRA!!! 25 år, halvvegs til 50... Ungdommen veks til!

Ædi ædi blædi, eg ha-ar feri!

F for fridom

E for endelaus soving

R for reise

I for ingen fleire prøvar, bøker, stilar osv å rette før august

E for endelig ferie


No er dagen her, dagen eg har venta på i mange veker. No kan eg endeleg slappa av, sova lenge, vera oppe lenge, eg kan gjera alt utan å ha dårleg samvit :) Eg skal sova så lenge i morgon at eg får liggjesår!!!

Nytt kamera

Canon 400D er no mitt nye kamera. Eg bytta det gamle kameraet mitt (som er drit) med ei nesten ny linse. Pappa sa at mamma hadde gjort ein dårleg handel:) Pappa er min personlege rådgjevar når det gjeld økonomi, så eg stolar på han. Det var han som fann (og kjøpt) kameraet til meg, så eg reknar med det er eit skikkeleg kamera. Han er jo ikkje akkurat dum når det kjem til foto... Dette er nokon av dei fyrste bileta eg har teke, ikkje klag på motiva!

Konkurranse: Kva ligg i sølepytten?

Telefonkø...

Så satt eg her då, og venta på å få komma gjennom på Bokklubbene sine telefonlinjer. Då tenkte eg: kvifor ikkje berre skriva litt på bloggen når eg lihe greit berre sit her og høyrer på den same fiolinmusikken? Eg fekk eit gavekort hjå bokklubben, og brukte det på filmar, men no har eg fått regning på desse filmane. Fy, skam Bokklubbene... "Alle våre linjer er opptatt. Vi skal hjelpe deg så fort vi kan."

Sit på jobb nesten åleine. Dei store, dvs 5.-10- klasse har aktivitetsdag og er i Sandnes og spelar fotballcup med ein annan skule. Så då er me ikkje mange igjen her. Det at dei store er borte resulterte i at eg fekk plutseleg berre 2 timar i staden for 5:) Så då blei det ein del rydding på pulten. ("Alle linjer er fortsatt opptatt, men vi skal hjelpe deg så fort vi kan") Min form for rydding er eigentleg berre å flytta ting slik at eg ikkje ser dei lenger. I dette tilfellet: bosskorga:)

No er det friminutt. Dilemma: skal eg venta til nokon kan hjelpa meg så fort dei kan i Bokklubbene, eller snakka med nokre elevar om noko middels viktig?? Eg innser jo at det ikkje er vits i å spør dykk om hjelp til dette dilemmaet, sidan de mest sannsynleg er på jobb eller skule, eller kva de enn gjer på. 18 min i telefonkø, dagen kan ikkje bli betre no!

Pacific Blue

Kor fantastisk er det ikkje at denne serien er attende på fjernsyn? Bilete av damer i mini mini mini bikinar, folk som surfar, hawaii-musikk, kjekke menn: her er det noko for alle! Til og med fanatiske nynorsk-kjemparar kan fylgja programmet i år, tekstane er på nynorsk! Dette gir meg ei skikkeleg god sommarstemning, og eg mimrar tilbake til tida då eg og May Beate snakka om Pacific Blue kvar gong me møtte kvarandre. TC var jo den store helten, inga tvil om det! Favorittepisoden min er den når TC og Chris skal vera spanerar i ein stor container, det er då den søte musikken, som det heiter, oppstår. Så kjem Palermo, aka horsie, og ser dei nyforelska medan han smilar på sykkelen sin.... Kjenner at det kjem til å bli nokre seine kveldar framover sjølv om eg skal på jobb tidleg, eg må jo ha med meg god-serien:)

Har du nokre favorittepisodar? Kven er din helt?

12 dagar igjen :p

Varmt!

Der er så varmt ute no at eg kjem nok ikkje til å oppdatera bloggen før torsdag. Då er det meldt regn, ser de. Eg kosar meg ute med naboane mine for tida. Det er kjekt når ein blir litt meir kjend med naboane sine, og kan grilla og finna på andre ting saman med dei. Så det er det eg gjer på for tida, grillar og solar meg. No skal eg heim å retta tentamenar mens eg sit ute og slikkar sol:)

Ikkje gløym solkrem....

Nå gir eg opp

Makan til manglande engasjenment har eg aldri sett... Du, kor lite motiverane det er å ha blogg med så lite kommentarar. Kva vil de lesa om då??? Kva engasjerer dykk??? Tell me, så kan eg skriva om ting de og syns er kjekt.

My first piece of art

Mitt fyrste (og mest sannsynleg siste) kunstverk, eg må seia at eg er svært nøgd med resultatet. Eg ser jo at eg er noko einspora? (kva heiter det når ein berre kan ein ting??? ja, det er i alle fall det eg er, eg kan berre mala på denne måten). Ein ser at det er same kunstnar kan ein seia, men på andre sida heng jo bileta saman, dei kan ikkje fungera eine og aleine på ein vegg. Det ser jo alle...

Diverre var denne driten mongo, så de får ikkje sjå skikkeleg korleis dei heng saman. De får heller koma på vitjing (haha, det betyr besøk, altså) å sjå den vidunderlege kunsten.

Du er umogleg, Åshild

Sukk, altså! Det er det rektor på jobb seier når han er oppgitt av seg sjølv. Så no låner eg uttrykket hans. Eg har mange DVDar. Eg bruker mykje pengar på DVDar. For litt over eit år sidan kjøpte eg nokre seriar frå Canada, alle episodane av Will and Grace, That '70s show og Pizzagjengen. Det kom på den nette sum av... alt for mykje i forhold til kvaliteten. Det viste seg at seriane var lasta ned frå nettet og brent ut på nokre jalla DVDar. Lyd og bilete passar ikkje alltid, biletet er ikkje heilt tipp topp, mange DVDar var øydelagde (kutta midt i ein episode for eksempel) og det verste: ein DVD får ein heilt annan serie i staden for den eg skulle ha. Men eg har berre godtatt at det var ein kjempesmell, etter at eg har prøvd å få tak i pengane att.

No har eg altså ikkje klart å dy meg igjen... Will and Grace er ein av dei løgnaste seriane eg veit om, og eg MÅTTE berre ha alle. Eg fann ut at eg kunne kjøpe dei på ei norsk side, men at dei importere dei. Så no er eg klar for 4680 minutt med fantastisk humor. Det at eg har brukt masse pengar på det, gløymer eg snart:)

Kurs er sunt, året rundt

Kurs, altså! Hæ? Det er jo heilt fantastisk. Eg var på kurs i dag, norskkurs for lærarar i 1.-4.-klasse. Kurset skulle haldast på Quality Hotel Sola, berre det var flott for meg. Då må kom stod det tre esker på kvar plass. Oppi dei var det nye bøker, til odel og eige. 8 bøker til saman, alle lærebøker. Kurshaldaren var sjølvsagt forfattaren av denne boka, kjendis ooo:)

I pausen hadde me tilgong på kaffi og tevatn. Eg valde tevatn med kakao i. Så tok eg med meg ei appelsin. Dette var gratis. Så var det tid for lunsj etter ei stund. Eg hadde høyrt rykter om at me skulle FÅ mat, men var ikkje heilt sikker. Så eg forventa det verste, men håpa på det beste. Og lunsj fekk me! Og eg skal seia det var god mat, alt du kan tenkja deg kunne me velga i. Og det beste av alt, det var gratis:) Eg hadde også fått snusen i at det var både popcorn og softis på hotellet. Og ein kunne berre forsyna seg... Dette var jo heilt utruleg, så mykje ting heilt gratis! Det er over min forstand...

No skal eg lesa i bøkene eg har fått og skikkelig kosa meg! Så skal eg gripa sjansen til å gå på kurs framover! Eg som trudde at kurs var kjedeleg...

Pastabakeriet du liksom

På onsdag var eg og Mette på Pastabakeriet på Bryne. Sist gong me var der hadde me eit heilt greit inntrykk av plassen. Me var ikkje heilt nøgde med at dei var utselde for den retten me ville ha, og heller ikkje andrevalet til Mette, men heilheitsinntrykket var bra. Me skulle då gi Pastabakeriet ein ny sjanse på onsdag. Den "faste" plassen var oppteken så me fekk ein dårleg start. Minutta etter skulle visa seg å vera like dårlege.

Me hadde bestemt oss, no skulle me prøva den retten dei ikkje hadde sist. Bort til skranken. Nei, dei hadde ikkje spaghetti med kjøttboller. Neivei, då tek me Carbonara. Nei, den hadde dei heller ikkje. NEIVEL, då må me sjå på menyen ein gong til. Kva i all verda er semitørka tomater? Jo, det var soltørka tomater. Jamen, så skriv det då.... Sukk! Greit, eg skulle ha kyllingfilet med SEMItørka tomater, Mette pizza.

Alle fine inntrykk me hadde hatt før var no borte. Det var altfor varmt der me sat. Ein mann bråka utanfor. Maten var ikkje heimelaga (kvifor kalle det eit BAKERI når dei ikkje bakar noko der, berre hiv det i mikroen?). Det var dyrt der. Glasa var for små. Kyllingfileten var 4 små betar med kylling. Semitørka tomater var to cherrytomater til saman som var steikte. Pizzaen var ikkje god. Ein av to dessertar hadde dei heller ikkje.

På døra til Pastabakeriet burde det stått: I dag har me fygjande rettar: Pizza Margarita og Kyllingfilet med semitørka tomater, OG DET ER ALT.

Så dersom du likar å eta ferdigmat på restaurant og med særs lite utval er Pastabakeriet noko for deg. For alle dykk andre: Styr unna denne fæle, fæle plassen. Eg har med dette kome med ein omvendt anbefaling.

Travel dag

I går når eg skulle køyra til jobb stod katten bak bilen. Eg må ryggja ut av innkjørselen og hadde dårleg tid, så eg satsa på at ho sprang vekk då eg starta bilen. Når eg så hadde kome meg ut av innkjørselen utan å køyra på Ronja tenkte eg at det var rart eg ikkje hadde sett ho nokon plass etter eg sette meg inn i bilen. Men eg hadde som sagt dårleg tid til jobb, noko som for så vidt ikkje er uvanleg. På tysdagar er det eg som har vakt ute før skulen begynte. Eg skulle akkurat til å ringja inn då det kom ein elev bort til meg og sa at, lat oss kalla han Jens, ikkje fekk pusta. Min største frykt: fyrst til ulukkesstaden. Men eg måtte berre ta meg saman og fann ut an "Jens" pusta og hadde det fint. Han hadde dotte (?) av dissa og slått ut pusten. På veg inn spurde ein kollega, ved namn Mette, meg om korleis Ronja såg ut. Eg sa som sant er, svart med kvite sokkar. "Då trur eg kanskje ho er her", sa Mette.

Ho og ei anna hadde sett ein katt som var identisk med Ronja gå rundt og rundt bilen min i ein halv time. Ho hadde "knegt" (kjem ikkje på betre uttrykk) seg inntil bilen min, og alt tyda på at det var Ronja. Me kom fram til at ho måtte ha fylgt med bilen frå Voll til Bryne, det skjer ofte med kattar. Eg engasjerte klassen i den mystiske gåta, noko som ikkje var veldig vanskeleg. Alt eg sa var at eg trudde katten min hadde fylgt med i bilen, og at me no ikkje kunne finna henne. Eg var ute fleire gonger i løpet av dagen og leita etter henne. Eg sette ut mat og jakken min, men ingen Ronja.

I løpet av dagen kom det fleire "tips" om folk som hadde sett katten. Ho hadde vorte jaga av ein hund, ho hadde bite hovudet av ein fugl på naboskulen, ho hadde hoppa over gjerdet, og det var ikkje måte på alt ho hadde gjort. Eg innsåg at store delar av skulen var no engasjerte i katte-mysteriet. Då Ronja endå ikkje hadde dukka opp kl 4, og etter uttallige leiteaksjonar i området, måtte eg berre køyra heim att. Eg innsåg at den katten var long gone, dett var dett. 5 månadar var det eg fekk med katten. Jaja, tenkte eg, det er berre ein katt.

Eg kom heim, såg under bilen for det var ein lyd der. Mens eg står og ser under bilen, kjenner eg noko som stryk seg inntil beinet mitt og mjauar på ekte Ronja-vis. Og jammen er det ikkje ho som står der! Eg trudde ikkje det gjekk an å verta så glad for å sjå att ein katt, men det velta altså ei slik stor glede over meg at det kan ikkje forklarast. Om ho var med til Jærtun og så attende, veit eg ikkje, men det hadde jo vore vedig morosamt om det var det som var tilfellet...

Elles var eg kamp på måndag og har aldri før opplevd makan til engasjement i publikum. Samtlege var meget engasjerte, og det var ein helt fantastisk kamp å vera på, sjølv om me tapa.

Tom

Eg er tom. Eg har ingenting å skriva om, og eg begynner å lura på om det var ein feil å oppretta min eigen blogg. Det skjer jo ikkje akkurat så veldig mykje spanande frå dag til dag. Eg har heller ikkje dei store tankane om alle slags ting... Så eg går med dette inn i tenkeboksen, og prøvar å finna på noko å skriva om. Eller om eg evt skal skriva meir i det heile...

100 ting du burde irritere deg over før du dauer

Dette er ei fantastisk bok, skriven av Steinar Sagen. Han har sitt eige program på P3 (Radioresepsjonen) og har hatt fleire seriar på NRK. Han gav ut denne boka for ei god stund sidan, og eg ler kvar gong eg les i ho. Men så kom eg til eit punkt:

"Kjæledyr: Enda mer irriterende enn kjæledyr, er, om mulig, de som eier det. De elsker nemlig å legge ut om de teite opplevelsene de har hatt med dyret. Hvor sjarmerende det er når de driter seg ut, eller bare driter, hvor kosete det er, at de hat tissa på gulvet (men det er bare søtt!), om lufteturer og besøk hos veterinæren, sædledere som klipper og livmorer som fjernes. Ha, for et gøyalt tema! Fortell mer!"

Greit nok, eg snakkar ikkje om slike ting, men eg snakkar jo om Ronja av og til. Då er eg, i fylgje Steinar Sagen, ein av 100 ting du burde irritera deg over før du tek kvelden... Oh happy day!

Oppdatering

Eg veit eigentleg ikkje heilt kva eg skal skriva om, for det har ikkje skjedd så veldig mykje spanande sidan sist.

Eg har hatt besøk av Ola i helga, det var jo kjekt. Me gjekk innom ei bruktbu for å sjå etter billege godbitar (filmar), men det var heller dårleg. Me hadde ein herleg middag på Pizza og Burger Companiet, nam nam. Morten tok også turen og me såg ein film. Laurdag lokka Kvadrat. Eg diska opp med kylling og fløytegratinerte poteter til middag, så tok me turen til Morten for å sjå Farmen-finalen. Hurra for Silje! Det kom ikkje som ei bombe. Sundag kjørte eg Ola til Mekjarvik og gjekk så ein lang tur, nesten til Klepp! Enkelte meiner at det tek ein halvtime å KØYRA til Klepp, så du kan berre tenkja deg kor lang tid det tok å gå! Nå ventar eg på Inger. Me skal sjå film (ja, eg har mange filmar eg må sjå...) og eta vafler. Med heimelaga syltetøy. Nam nam...

Elles ligg Vinking under akkurat no, det er jo ikkje fullt så kjekt, men i ekte Viking-ånd kjem det vel eit mål snart. Gjer ofte det når dei ligg under 1-0... Ronja har kanskje ungar i magen sin. Følg med i neste episode av det spanande livet til familien Åshild Østebø på Voll!

Kjærastepar, kjærastepar, gifta seg i eit badekar!

Rekk opp handa alle dei som har sett Farmen utan å bli provosert av desse to? Eg meiner, greit dei har eit nært forhold, men det får då vera grenser! Kven har ikkje irritert seg over kor leis dei sit og beundrar kvarandre under intervju? Sitja slik å studera kvarandre sine skuldre og fjes i timavis... Nei, takka meg til...

Den veka Unni var storbonde på Farmen var sjølvsagt Torkel hjelpar. Eg trur ikkje eg såg Unni ein gong utan Torkel springande i hælane på ho. Beste kommentaren den veka var utan tvil: " Skal du være med meg å legge deg, eller skal du være her med jentene, Torkel?" Og Torkel går å legg seg med MORA! Kva gutt på 20 år vel å leggja seg med mora framfor å snakka med jenter? Sukk... Stakkar Torkel fekk jo også "drapstruslar" mot seg. Ja, Unni, Hugo hadde tenkt å kappa sønnen din opp i mange betar og levera han på døra di som han sa... Hjelpe meg for eit kaos det vart!

No har då Unni kome til finalen, men Torkel måtte reise heim. Stakkar Unni veit mest ikkje kva ho skal gjere. Fyrst sonen og så vart dyra tekne frå ho. Ikkje rart ho går på ein smell psykisk sett... Måtte nesten le litt då Torkel vart valgt til 2.kjempe. Ho var jo heilt i frå seg og lurte på korleis ho skulle klara seg på garden utan Torkel. Kjære deg, menneske, du er 43 år! Du må klara å leva utan sonen din i 3 veker!!! Det boblar inni meg når eg tenkjer på kjærasteparet som vert intervjua, og dei herlege stemmane dei har... Eg seier som Gerd Liv Valla: Æ SPYR!

Utviklingssamtalar

Neste veke skal me ha foreldresamtalar att. Det tek like mykje på kvar gong. No er det ikkje så lenge sidan me hadde samtalar sist, så det er ikkje så mykje nytt å finna på. Slike samtalar krev enormt med forarbeid, og det tek mykje tid. I morgon skal eg vera på skulen frå halv 7-7 til halv 7-7 på kvelden. Og slik held det fram i tre dagar. Då er ein temmeleg pumpa når ein kjem heim, skal eg seia deg. Men på den andre sida er desse samtalane gull verdt. Her får ein moglegheit til å snakka med eleven ein og ein om alt. Det får ein ikkje tid til i løpet av ein vanleg dag. Me kan snakka om kva som er lett, kva som er vanskeleg, om eleven har det fint på skulen og kva ein skal jobba med.

Så om eg ikkje oppdaterar bloggen min før torsdag, kanskje til og med fredag er det grunnen. Torsdag skal eg til Egersund på konsert med Calvin Bridges, og eg GLEDAR meg:)

I wish

No er det ikkje lenge til bursdagen min. Dette er det eg ynskjer meg: Konsert med denne mannen

Trur berre eg seier "sukk", det dekkjer det meste... eg kan evt seia haba haba... :D

Helga i kortheit

Fredag var eg på besøk hjå Inger Astrid. Ho heiter eigentleg berre Inger, men eg syns ho passar til å heite Astrid, så eg kalla ho det eit halvt år, og no har det berre festa seg i hjernen min. Jaja, det var ikkje det eg skulle skriva om... Eg var på besøk hjå ho og fekk nokre nydelege skuleboller. På torsdag er det min tur til å invitera ho her, då skal me ha forening:)

Laurdag var ingen god dag. Eller dagen var god, det var kvelden som tok på. Eg var på basar i Bjerkreim. Eg blei som vanleg i ekstase når det er basar og tok ein del lodd. Men etter som premiane forsvann ein etter ein, blei eg berre meir og meir lei meg. Me var 4 unge på basaren, og 3 av oss sjekka kvarandre sine lodd for kvart nummer. Her skulle ingenting oversjåast! Me hadde vorte einige om at dersom nokon av oss vann kake eller anna ein kunne eta skulle me dela dette. Men på åresalget var me lika ulukkelege alle mann. Så kom hovedlotteriet. Eg hadde sett meg ut den eiaste brukande gevinsten: ei stålampe. Eg hadde til og med funne ut kvar den skulle stå. Turen kom til lampa og eg sat med tidenes forventning. Me sat på fremste benk, og dei som leste opp vinnarane såg tydeleg at eg ville vinna. Dei såg ned på meg og smila. Eg var sikker. Lampa var mi. "Gjermund Vassbø". Eg kunne ikkje blitt meir skuffa. Ikkje nok med at eg ikkje vann, men det var han på sida av meg som vann lampa. Og han lot det IKKJE gå forbi i stillheit for å seia det slik. Arg.... Men han og Tommy gjorde det godt att (nesten godt att) med å laga nokre herlege pizzaboller:)

Sundag var dagen for kamp. Eg var ein liten tur innom Albert på Klepp før eg tok turen til Viking stadion. Gleden over å vera på kamp att kom då dei spela sangen når spelerane kjem inn, og alle i publikum reiser seg og klappar i takt med den majestetiske songen! Frysningar all over.... Me vann kampen, men jamt over var det ein kjedeleg kamp. Men me vann! Johooo:)

Elles kan eg berre gjera oppmerksam på den nye "spalta" mi: Dagens barnesitat. Dei er henta frå to av Unni Lindell sine bøker, og er heilt konge!

Kva tyder det?

No for tida er eg frykteleg trøytt. Eg søv etter jobb kvar dag, og helst lenge. Eg trur overgangen mellom ferie og jobb vart for stor. Men poenget er at eg drøymer så ekkelt. I kvar draum vert eg jaga, jakta på, stengd inne eller noko anna skummelt. Ein dag drøymde eg at eg blei kidnappa og haldt som fange inne i huset til ei venninne. (Trur det med huset var tilfeldig.) Me kunne ikkje gå ut, for mordarane kunne komme kva tid som helst, og då fekk me svi. Eg gjekk ut på alltanen ein gong for å henta Ronja, Det ende med at Ronja vart hiven ned trappa og liggja livlaus att. Eg vaknar opp heilt varm etter draumen, og eg skjønar ikkje kvifor eg drøymer dette. Nokon seier det er ein grunn til at ein drøymer det ein drøymer. Kan det ha noko med at eg har fått ny sveis? Neida berre tulla, måtte berre smyga inn ein plass at eg hadde fått ny sveis, og at eg er særs nøgd:) Kvifor drøymer eg slike skumle drømmar? Kva tyder dei? Vert eg tvinga til å slutta heilt å sova? Forslag, takk...

Onkel held ord

I vår lova onkelen min meg at dersom Viking vann ein kamp som var svært viktig for Brann (han e Brann-supportar) skulle han bada i sjøen i jula. Han blei sjuk (eller "sjuk"?) i jula, så badinga måtte utsetjas til påsken. Så dagen etter dei kom heim, fekk eg melding om at han var klar til å bada. Onsdag kl 17.00 var det action. Han var svært sporty og hoppa ut på djupa der det er kaldast. Han sang til og med Viking-sangen "Det ska vær kvitt, det ska vær blått". Det han fekk fram i alle fall. Alle veit vel korleis det er å snakka i kaldt vatn. Takk, Ola Johan for at du held ord:)

Kaizers!

Eg har vore på Kaizer Orchestra i ferien. For ein herleg konsert! Masse kjekke, gamle songar, stå som sild i tønner, gratis vatn, stå heilt framme, kan det bli betre. Eg lar bileta tale sin sak, som bevis på at eg var der. Heidi fekk den eine trommestikka til Kaizers. Eg vart berre litt misunneleg. Bileta er berre teke med mobilkamera, og folk pressa verre, så kvaliteten er ikkje den beste.

Det har klikka for Morten

Morten (min bror) kom heim frå trening i dag og sa: "Eg har fått hjernerystelse eg...Hjärnskakning" Eg trudde han berre tulla så eg tok det ikkje så seriøst. Men så sa han: "eg huske kje kor eg parkerte bilen ein gong. Eg vett kje kem sin bil eg kjørte ein gong." Så begynte moroa. Han visste ikkje kvar han budde, han hugsa ikkje kva som skjedde på trening eller korleis han kom seg frå trening. Han visste kva han heitte, og kva tid han var fødd. Men store deler av veka, månaden og til og med året var heilt blanke.

Etter kvart spurte han om korleis han fekk hjernerystelse, kven son feil det var og korleis han kom seg heim. Eg svara at det skjedde på trening, han datt og slo hovudet, og NEI det var ikkje Håvard sin feil, men hans eigen. Han hadde kjørt heim sjøl. Då lo han berre og sa at han var gal. Så snakka me (les: Morten) litt til og etter 10 min var det i gong med same samtalen. Kor han budde, kva som skjedde, kven sin feil det var og korleis han kom seg heim. Slik haldt det fram i ca ein time....

Så etter ein time begynte han å oppsummere det han hugsa. Men han vart like overraska kvar gong me kom til saken der han hadde kjørt heim etter skada. I tillegg til å oppsummera kva han hugsa, spurte han om han hadde tatt fagbrevet. Eg sa at det hadde han. Han blei like glad kvar gong, fantastisk! Dette haldt fram ca kvrt 10. min i 2 timar. Morten snakka og snakka i eitt sett i 2-3 timar, eg svara ja og nei. Etter kvart forstod han at han hadde spurt om det same fleire gonger for han begynte å unnskylda seg før spørsmåla.

Det løgnaste (mest morosame) var likevel at han gløymde at han hadde starta på ein smågodt-ting. Han la den frå seg, og etter sikkert 10 min spurde eg om han ikkje hadde tenkt å eta opp jordbæret sitt. Han hadde inga aning om at han hadde starta på det.... Det blei ein interessant kveld med mykje speling på munnspel (han oppdaga munnspelet på ny og på ny og spela same songen kvar gong, med kommentaren: ååå, det va likt!! kvar gong....). Biletet av Morten er tatt før han blei psycho, sjølv om det kanskje ikkje ser slikt ut.

Bilete frå Kristiansand-turen

Kristiansand

For ei herleg helg! Eg elskar å reisa til Kristiansand, alt er det same som før, og eg føler at eg berre har vore borte på ferie. På fredag då eg kom var det rett i selskap for Cecilie, ho har bursdag på torsdag. Så då fekk eg truffe ein del igjen, noko som var veldig kjekt. Eg fekk også truffe Ole Ronny som har vore i Australia i lange tider. Det føltes berre som om me hadde hatt sommarferie, for alt var som før der og. Om ein ser bort frå at håret var forandra:) Jentene samla seg rundt cd-spelaren og mimra om gamle hits medan gutane spela poker.

Laurdag tok Cecilie, Teresie og eg oss ein tur til Sørlandssenteret. Det var ikkje det smartaste eg kunne gjort, det gjekk litt penger der. Men eg ser på det på den måten at det er lenge sidan eg har kjøpt klede. Etter dette fekk eg ein herleg middag av Cecilie og Øystein, så var det klart for MUF. Etter MUF såg me farmen, kan jo ikkje gå glipp av det. Så blei det bare fjasing etter det.

Søndag gjekk med til reise. Eg reiste nokså tidleg frå Kristiansand for eg skulle innom Bjerkreim og sjå på huset til Anette og Tommy. Men dei var ikkje å få tak i, så eg kjørte vidare til neste par. Ingelin og Kutte fekk eg heller ikkje kontakt med, så eg stoppa på Vigrestad og tok nokre bilete av sjøen. Så sette eg turen til Nærbø, kor eg henta Ronja. Der fekk eg vere i lange tider, noko som var særs hyggeleg:)

Bilete kjem seinare, dataen slår seg vrang...

Helg

I helga reiser eg til Kristiansand, og eg gler meg som ein unge. Kristiansand er meir heimebyen min enn Stavanger. Men det er ikkje difor eg gler meg, eg skal treffa venner:) Det vert berre fantastisk!
Speaking of fantastisk, eg fann ut at det fanst ein fasit til mattebøkene til elevane. Merkeleg nok går det mykje raskare å retta mattebøkene, det er ein fryd. De veit, meg og tal... Me går ikkje så godt overeins:)

Mas mas mas :)

Etter det heller lite flatterane biletet av meg på sist innlegg, ser eg faren for at eg har mista nokre lesarar. Eg ser og faren for at sjansen for å verta gift og er mindre. Men kva gjer ein ikkje for bloggen?

I dag har eg laga ein skikkeleg husmor-middag. Kjøttkaker i brun saus med kokte poteter og kålstuing, alt laga frå bunnen sjølsagt. Midt oppi dette her, kom naboen på døra. Men han ville berre gje beskjed om at han hadde sluppe inn Ronja. Han hadde sove, og høyrt henne mjaue ute. Så det var jo veldig overraskande at han ikkje tok henne inn til seg sjølv. Kanskje det var fordi ho var klissvåt... Neida, naboen er ein fin fyr han sikkert. Maten smaka forresten heilt fantastisk, eg har åte så mykje at eg ikkje orkar sitje. Nesten som på julafta.

Elles er eg inne i ein "lære meg tekstane til Kaizers utanat"-periode. Eg skal jo på konsert...:)

Neste veke skal eg gå på skøyter med skulen to dagar, det kan jo bli spanande, med tanke på at eg ikkje har gått på skøyter sidan eg var liten. Og dersom evnene mine er like som å gå på ski kan det jo bli to meget flaue dagar... Farvell respekt, velkommen audmjuking!

Immunsystemet

Eg har tidlegare hatt eit perfekt immunforsvar. Aldri sjuk sjølv om alle ligg som floger (fluer). Eg var frisk og rask, med godt mot. Ingen bakteriar beit på meg, ikkje e-coli, ikkje fugleinfluensa, ja ikkje eingong vanleg influensa kom seg gjennom mitt beintøffe immunforsvar.

Men no, no er det nye tider. Det er som om immunforsvaret har gått ut i streik. Før ferien, eg meiner avspaseringa, hadde eg vore sjuk i to-tre veker. Eg blei frisk i løpet av ferien og møtte på jobb med friskt mot. Men no, andre veka etter ferien kjem det krypane igjen. Hoste, dårleg hals, feber... Eg sov 10,5 timar i natt, og 2 timar i går ettermiddag. Kva skjer???

Kvifor har immunforsvaret vendt meg ryggen? Kva har eg gjort deg, evt ikkje gjort??? Eg bed deg, immun, kan me ikkje verta venner att? Unnskyld for det eg har gjort mot deg, evt ikkje gjort mot deg. Kan du tilgi meg? Ver så snill.... Eg kan ikkje sjå slik ut for alltid (sjå bilete).

Siste nytt frå naboen

Eg har ein spesi nabo, det er ikkje å kome frå. I går hadde eg besøk av ei frå jobben. Ho er allergisk mot kattar, så Ronja måtte vera ute. Det har ho klart heilt fint før, og såg ingen grunn til at ho ikkje kunne vera ute lenger. Etter ei lita stund høyrde eg at ho mjaua og gjekk til "altandøra" (har ikkje altan, difor hermeteikn) for å sjå om det kom derifrå. Det gjorde det ikkje, noko som betydde at ho måtte stå i yttergongen eg har felles med naboen. Men eg hadde ikkje sluppe ho inn, så eg syntest det var merkeleg. Eg gjekk ut i gongen, og sanneleg, der stod Ronja. Eg sa hei til henne, og ho kom inn i leiligheten min. "Hei" seier naboen min, "ho har berre vore inne hjå meg litt". Jaha??? Skal eg godta at han berre tek inn katten min i sin leilighet når det passar han? Er det vanleg at naboen har min katt i si seng fordi han har lyst? Eg visste ikkje noko om at dette var vanleg Mogleg eg er naiv, men eg trudde faktisk ikkje ein berre kunne ta ting som ikkje er sine inn til seg sjølv. Kanskje eg skal gå på Jærhagen (det lokale kjøpesenteret) og ta med meg ein baby heim, for han eller ho grein litt. Det verka som om ho ville vekk derifrå, så eg tok saken i eigne hender. "Kom med meg du baby, du kan vera inne hjå meg litt". Det er jo nesten det same.... Dette er jo berre ein av mange meget rare ting naboen min gjer. Det er nok ikkje siste gong han får plass på bloggen min, kjenner eg han rett.

Endeleg!

Eg fekk ein fantastisk telefon i går. "No bør du vera veldig glad i meg" sa stemmen. Eg lurte på kvifor eg skulle vera så veldig glad i denne bergenseren. "Eg har skaffet oss to billetter til Kaizers konserten. Den på lørdag." Min spontane respons var: "Eg elske deg!!!" Eg. Vart. SÅ. Glad. Eg har lenge hatt lyst til å gå på konsert med Kaizers Orchestra, men har aldri komt meg så langt. Men denn gongen hadde eg bestemt meg: Eg skulle på konsert. MEN: eg bestemte meg for seint, og alle billettane var selde. Til og med dei til ekstrakonserten. Eg var sjølvsagt altfor seint ute. Men Heidi gav ikkje opp. Ho ringde og styrte, og til slutt lønna hennar harde strev seg! Eg skal på konsert, og klarer mest ikkje vente!! Håpar berre dei syng nokre av mine favorittar. ÅÅÅÅÅÅ, kan det ikkje bli 15. mars snart? :)

Voksen...

Det er hardt å verta voksen! Det gjekk opp for meg sist veke. Det var så mange ting som måtte ordnast, som burde vore gjort for lenge sidan. Eg har leilighet og eg har bil, det er heilt nytt for meg. Det gjer at nye ting må ordnast. Som for eksempel å lesa av strømmen. Det må eg kanskje gjer no etter kvart, eg har tross alt budd her i eit halvt år... Same med å betala for AutoPass-brikka mi. Den har vist ein gul vassrett strek i bommane sidan eg fekk brikka. Men det er eigentlig ikkje min feil, sidan purringa aldri kom.

Eg måtte og ta ein telfon til Lyse og høyra om eg hadde betalt alle rekningane eg skulle og om eg evt hadde betalt for mykje. Syns dei rekningane kjem heile tia eg... Lånekassen er min fiende. For det fyrste må ein vente i telefonkø i ein halv time, når ein endeleg kjem gjennom kan dei ikkje hjelpe meg. Men eg fekk i alle fall begynt å betala på studielånet mitt, ikkje kjekt. Takk og pris for avtalegiro og eFaktura seier berre eg, elles hadde eg blitt neste offer på Luksusfellen på TV3!

Skatteetaten er også eit kapittel for seg. Ein sit der i kø og ventar og ventar. "Det er for tiden 48 kundebehandlere. Du står nå som nummer 78 i køen". Hurra.... Eg skulle bestilla skattekort, noko eg heller ikkje er van med (pappa er god å ha). Skattekortet var sendt ut til adressa i folkeregisteret, altså heim. Heime hadde dei ikkje fått beskjed om at eg hadde skifta adresse (ikkje min feil, men posten sin), så dei sende det i retur. Skattetaten har ikkje lov å senda skattekort til anna adresse enn den som står i folkeregisteret. Eg inn for å melda flytting. Ringde tilbake til skatteetaten nokre dagar seinare, same køen. " Nei, her står det at adressa di er Talgje". Hurra... Ringde IGJEN for nokre dagar sidan, etter at eg hadde fått brev om at den nye adressa var registrert. "Skal vi se, Talgje?" Nei, seier eg, eg har skifta. "Ja, Voll? Her står det" Fjuuh... så eg får vel skattekort no snart, to og ein halv månad ETTER at eg skulle hatt det. Livet er hardt når ein innser at ein er voksen.

Anette er snart 50 år...

Anette har bursdag i dag. Ho blir 25 år, snart 50. Ho har nermast trua meg på livet til å skriva på bloggen at ho har bursdag i dag. Så då må eg vel berre gjer det, eg er ikkje klar til å døy heilt enda.

Anette er ei jente med mange sider. Ho er redd for det meste, men på same tid ikkje redd for å drite seg ut. Ho har omsorg for dei rundt seg. Ho har ein av dei sjeldne latterane. Ho er bortskjemd (ooops, sorry...). Ho har ein fantastisk songstemme. Ho er god å laga mat. Ho er strukturert. Ho har sjølvdisiplin. Ho er streng (som lærar). Ho er herleg!

GRATULERA MED DAGEN, MIN VENN! Du e god:)

22. juni

Når eg var liten var eg med farmor, farfar og tante på ferie (good times, by the way). Då måtte me av og til presentera oss for nye folk. Min måte å presentera meg på var: "Hei, eg hette Åshild, og eg fylle året 22. juni." Det var det eg syntes var verdt å vita om meg. Den tradisjonen ser ut til å (ufrivilleg) fylgt med meg seinare i livet, berre på ein litt meir diskrè måte.

Når klokka er 22.06 hender det at eg seier: "nå e klokkå bursdagen min". Nokon av dykk som har vore litt med meg har kanskje opplevd dette. Eg har nok eit behov for at dei rundt meg veit kva tid eg har bursdag. Eg må liksom berre passa på at de ikkje gløymer dagen min! For bursdag er kjekt, same kor gammal eg blir. Heile dagen går eg og samlar gratulasjonar, eg får bestemma middag, alt dreier seg om meg, meg, meg.

Kvifor skriv ho om bursdagen sin no, tenkjer du kanskje. Hallo, har du ikkje lest noko av det over?? Eg vil minna deg om at det er under 4 mnd til bursdagen min! Begynn å planlegg overraskelsesselskap, leit etter gaver, finn fram finstasen! Eg vert tross alt 25 år!!!